Με την ευκαιρία της παρουσίασης του μυθιστορήματος της Αργυρώς Μαργαρίτη -- γνωστής μας και από "Το γυάλινο μάτι του Σουλτάνου" -- στον "Ιανό" Θεσσαλονίκης στις 23-11-2017 ... παραθέτω εδώ μία παράγραφο από την σελίδα 312 (έμμεσα σχετιζόμενη λόγω ταπητουργίας με την Σύλλη, επίσης τόπο καταγωγής του Γιώργη):
Ξεκλειδώνουν οι λέξεις, παρασέρνουν, ξεγελάνε, μα έλεγε αλήθεια. Τού χάιδεψε τα μαλλιά κι εκείνος την έσυρε πάνω στο χαλί, το φερμένο απ' το Ουσάκ, κι έτσι όπως την πίεσε με το σώμα του, σκάφτηκε η γη για να βουλιάξουν, κόχλασε η θάλασσα να τους κάψει. Έσυρε το στόμα του στον λαιμό, δάγκασε απαλά τον λοβό του αυτιού, το δωμάτιο αφανίστηκε. Ήτανε, λέει, ένα κορίτσι εκεί μακριά στο Ουσάκ, μια υφάντρα χαλιών, καθισμένη στο χαμηλό μιντέρι, να δένει έναν έναν τους κόμπους του χαλιού. Και, καθώς ήξερε πως δε θα ζούσε για πολύ, γεμάτος ο θάλαμος αργαλειούς, εκατό, διακόσιες, χίλιες υφάντρες, γεμάτος ο αέρας χνούδια, όλος ο αέρας χνούδια, με δυσκολία ανάσαινε το κορίτσι απ' το Ουσάκ, για τούτο σε κάθε κόμπο έδενε ένα όνειρο, ένα φιλί, ένα χάδι τολμηρό, κι ύστερα έπιανε τον κιρκίτη, κοπανούσε τους κόμπους να τους ενώσει, ο Γιώργης ένιωθε τα χτυπήματα του σφυριού, έλεγε ξόρκια το κορίτσι απ' το Ουσάκ, να κυλιστούν στο χαλί της ερωτευμένα κορμιά, χωρίς αιδώ, μόνο φωτιά, χιλιάδες κόμποι, χιλιάδες φιλιά, γιατί, σαρκοβόρος, ο έρωτας θέλει τη σάρκα να σπαράζει.
Ξεκλειδώνουν οι λέξεις, παρασέρνουν, ξεγελάνε, μα έλεγε αλήθεια. Τού χάιδεψε τα μαλλιά κι εκείνος την έσυρε πάνω στο χαλί, το φερμένο απ' το Ουσάκ, κι έτσι όπως την πίεσε με το σώμα του, σκάφτηκε η γη για να βουλιάξουν, κόχλασε η θάλασσα να τους κάψει. Έσυρε το στόμα του στον λαιμό, δάγκασε απαλά τον λοβό του αυτιού, το δωμάτιο αφανίστηκε. Ήτανε, λέει, ένα κορίτσι εκεί μακριά στο Ουσάκ, μια υφάντρα χαλιών, καθισμένη στο χαμηλό μιντέρι, να δένει έναν έναν τους κόμπους του χαλιού. Και, καθώς ήξερε πως δε θα ζούσε για πολύ, γεμάτος ο θάλαμος αργαλειούς, εκατό, διακόσιες, χίλιες υφάντρες, γεμάτος ο αέρας χνούδια, όλος ο αέρας χνούδια, με δυσκολία ανάσαινε το κορίτσι απ' το Ουσάκ, για τούτο σε κάθε κόμπο έδενε ένα όνειρο, ένα φιλί, ένα χάδι τολμηρό, κι ύστερα έπιανε τον κιρκίτη, κοπανούσε τους κόμπους να τους ενώσει, ο Γιώργης ένιωθε τα χτυπήματα του σφυριού, έλεγε ξόρκια το κορίτσι απ' το Ουσάκ, να κυλιστούν στο χαλί της ερωτευμένα κορμιά, χωρίς αιδώ, μόνο φωτιά, χιλιάδες κόμποι, χιλιάδες φιλιά, γιατί, σαρκοβόρος, ο έρωτας θέλει τη σάρκα να σπαράζει.
[Argyro Margariti's novel "YERSI -- You are the red in my blood" to be presented in Thessaloniki on 11/23/2017.]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου